به گزارش بناب نیوز، در نوزدهمین همایش بزرگ دوچرخهسواری بناب خسرو قمری رئیس فدراسیون دوچرخهسواری کشور از طرف وزارت ورزش و جوانان مهمان ویژه این همایش باشکوه بود و با دیدن این همه دوچرخه به صورت یکجا و در یک شهر 80 هزار نفری شگفت‌زده شد.
وی در این همایش طی سخنانی اذعان کرد: همایش دوچرخهسواری بناب را باید به عنوان الگو به سایر شهرهای کشور معرفی کرد.
قمری ضمن تمجید از حضور پرشور مردم در نوزدهمین همایش دوچرخهسواری بناب این نوید را داد که آماده‌اند موانع احتمالی موجود بر سر راه ثبت ملی دوچرخه بناب را از پیش رو بردارند.
با این حال،با وجود برگزاری منظم نوزدهمین دوره همایش بزرگ دوچرخهسواری بناب، یکی از شهرهای استان آذربایجان‌غربی نیز با برگزاری اولین دوره همایش به اصطلاح دوچرخهسواری به نوعی نام خود را مطرح کند!
اما با تصاویری که از این همایش در شبکه سوم سیما پخش شد،مضمون بنرها و اطلاعیه‌های تبلیغاتی نصب شده در این شهر حکایت از آن داشت که این گردهمایی همایشی دو منظوره و مشترک بین پیاده‌روی و دوچرخهسواری بود و شرکت‌کنندگان در آن بیشتر برای بردن خودرو پرایدی که به عنوان جایزه همایش در نظر گرفته شده بود، آمده بودند آن هم با پای پیاده و البته تعداد معدودی دوچرخه!
در این میان رئیس فدراسیون دوچرخهسواری کشور که در همایش هر دو شهرستان حضور یافته بود، به طور قطع و یقین از نزدیک واقعیت‌ها را مشاهده کرده و می‌تواند بهترین داور در انتخاب یکی از این دو شهر برای عنوان «شهر دوچرخه‌ها» باشد.
نکته دیگر اینکه هرگز نمی‌توان با راه‌اندازی صرف کمپین در شبکه‌های اجتماعی و ارائه آمارهای کذایی مبنی بر حضور 120 هزار نفر در یک همایش آن هم مشترک به هدف مورد نظر دست یافت.
از طرفی، اگر و تنها اگر این مدعا برای شهر مذکور درست باشد که شهر دوچرخه ایران است، پس در 19 سالی که بنابی‌ها همایش باشکوه خود را به صورت مداوم و منظم برگزار می‌کردند، مدعیان این ادعای خام کجا بودند و چرا دست روی دست گذاشته بودند تا بنابی‌ها این عنوان را از کف آنها بربایند؟!
با تمام این تفاسیر، شهرستان بناب با دارا بودن بیش از 40 هزار دستگاه دوچرخه و برگزاری همه ساله و منظم همایش بزرگ دوچرخهسواری همواره به عنوان شهر دوچرخه در کشور لقب گرفته و حتی قدیمی‌ترین دوچرخه‌ها را نیز می‌توان در پستوی خانه‌های همشهریان بنابی به وفور یافت.
در شهرستان بناب استفاده از دوچرخه چنان عمومیت دارد که با معانی و مفاهیم جدیدی نیز عجین شده و افراد بسته به سن، شغل و نوع علاقه خود از این وسیله ارزان و پاک به نحوی استفاده می‌کنند.
عده‌ای از مردم بناب برای رفت و آمد در مسیر خانه تا محل کار همچون اصناف، کارمندان و دانش‌آموزان از دوچرخه استفاده می‌کنند، جوانان اکثراً آن را وسیله‌ای برای گردش‌های درون و برون شهری و نیز تفریح خود برمی‌گزینند و برای کودکان نیز وسیله‌ای برای بازی و سرگرمی است.
در این بین عجیب‌ترین شیوه استفاده از دوچرخه مختص افراد سالخورده است. پیرمردان بنابی که توانایی راه رفتن بدون عصا را ندارند با پای پیاده و تکیه بر دوچرخه خود مسیرهای خود را طی می‌کنند و به عبارتی دوچرخه نقش عصا را برای آنان ایفا می‌کند.
وجود 40 هزار دوچرخه در خانه‌های یک شهر نشان می‌دهد که این وسیله راحت، پاک و سالم هنوز در دل بنابی‌ها جای دارد و با فرهنگ آنها آمیخته است؛ زیرا با آن که در زمان حاضر تقریباً در خانه‌های این شهر خودرو وجود دارد ولی دوچرخه نیز جایگاه ویژه‌ای در خانه‌ها دارد.
به هرحال با اینکه امیدواریم شاهد ترویج فرهنگ دوچرخهسواری در تمام شهرهای کشور باشیم ولی با توجه به ظرفیت موجود در شهرستان بناب عنوان «شهر دوچرخه‌ها» در کشور تنها و تنها از آن بنابی‌هاست و بهتر است شهرهای دیگر نیز ظرفیت‌های خود را باز شناسند و عنوانی دیگر برای خود بیابند.
امسال همزمان با برگزاری نوزدهمین همایش دوچرخهسواری بناب همچنین از تمبر یادبود همایش دوچرخهسواری بناب برای ثبت در تاریخ رونمایی شد.
ارسال نظر